Υπάρχουν γύρω μου πολλοί, που είναι υπέρ του Πούτιν και της εισβολής, αλλά… κατά του πολέμου (!) -τώρα πως γίνεται αυτό, μην με ρωτάτε (!?)

Αυτοί οι άνθρωποι πάντα θα αναζητούν μία «κακιά» Αμερική ή/και Δύση για να δικαιολογήσουν δικές τους ανεπάρκειες άμεσα συνδεδεμένες με τον ηθικό αξιακό τους κώδικα που υποκλίνεται και υπακούει σε έναν μόνο Θεό, τον Παρτακισμό.

Δεν νοιάζονται ούτε για την Ουκρανία, δεν νοιάζονται ούτε για τη Ρωσία, δεν νοιάζονται για τίποτα και για κανέναν πλην του εαυτού τους και της βολής τους.

Τόσο η Δύση όσο και η Αμερική φέρουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης σε αποτρόπαια εγκλήματα του παρελθόντος. Όμως αυτό θα πρέπει επιτέλους να πάψει να αποτελεί «καραμέλα» στο στόμα εκείνων που τρέμουν -υπό το κράτος απειλών- να υψώσουν ανάστημα ενάντια σε έναν πανίσχυρο δικτάτορα και εγκληματία, φοβούμενοι μη χάσουν τις βολές και τις ανέσεις τους.

Αυτό που δεν καταλαβαίνουν είναι πως αργά ή γρήγορα, ούτως ή άλλως, θα τις χάσουν γιατί αν ο Πούτιν νικήσει στον πόλεμο αυτόν, κανείς δεν θα μπορέσει να τον σταματήσει από το να επιτεθεί στην Πολωνία ή στο οποιαδήποτε άλλο κράτος με την οποιαδήποτε γελοία πρόφαση που εκείνη τη στιγμή θα σκαρφιστεί για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα…και πάλι, βέβαια, υπό την γνωστή απειλή πως οποιοσδήποτε προσπαθήσει να αναμειχθεί στον «δίκαιο» αυτόν αγώνα του, θα το μετανιώσει οικτρά.

Και "αύριο"... από τον αναπαυτικό καναπέ του σπιτιού μας, θεατές του επόμενου πολεμικού δράματος, θα σιχτιρίζουμε και πάλι την «κακιά» Αμερική και την «κακιά» Ευρώπη για τα δεινά μας… και ως πειθήνια και υπάκουα παιδιά, ζαρωμένοι από τον τρόμο των φρικαλεοτήτων που για άλλη μια φορά θα παρακολουθούμε στους δέκτες των τηλεοράσεών και στις οθόνες των κινητών μας…απλά θα παρακαλάμε… να μην είμαστε οι επόμενοι!